Als ik een lijst heb gemaakt, schrijf ik de recepten die ik wil gaan maken, over op een papiertje waarop ik uiteindelijk ook de samples op kan neerleggen zodat ik boven de samples aan kan strepen hoe vaak ik deze heb geglazuurd. Ik ben snel afgeleid dus moet ik ook heel geconcentreerd werken, dit is waarom ik alles zorgvuldig documenteer. Je wilt je recepten precies uitvoeren, zodat je op de uitkomst kunt vertrouwen.

Omdat ik meerdere samples per keer maak, zorg ik ook dat m`n samples netjes geprepareerd zijn. Vroeger freesde ik met een diamantboor gaatjes in. Maar met een keramische potlood gaat het veel beter. Op de achterkant zet ik dus met keramiekpotlood een nummer. Niet te moeilijk, van “1” oplopend tot hoeveel ik er doe. Daarnaast zet ik ook de datum, maar dan alleen de maand en het jaar. Zoveel ruimte heb ik ook niet op de proefplaatjes.... Ook voor de hoogstook die ik het tegenwoordig met een keramische potlood.

Glazuursamples genummerd door de gaatjes in de achterkant te slijpen

Standaard voor proefplaatje

Aan de linkerkant zie je hoe mijn samples er uit zien voor gebruik. De bovenkant heeft een reliëf en wordt drie keer geglazuurd. Onder de stippellijn, twee keer. Zo kan ik ook zien of de glazuur loopt. De standaard is ook zelf gemaakt. Deze heeft een hoek van ongeveer 70 a 80 graden. De samples zijn gewoon biscuit gebakken. Het voordeel van samples zelf maken, is dat je dezelfde klei gebruikt en wat dat betreft niet voor verrassingen komt te staan.

Goed, tijd om aan de gang te gaan.

Eerst maak ik de plek waar ik ga werken, zorgvuldig met een natte doek schoon. Ik wil geen kruisbesmetting met andere grondstoffen. Dan zet ik de weegschaal op zijn plek.Uiteindelijk verzamel ik alle grondstoffen bij elkaar op m`n werkplek, zodat ik niet hoef te lopen en me kan concentreren op het afwegen.

Eerst zorg ik dat in ieder potje 10 gram aan basis glazuur in zit. Op de potjes plak ik met papier plakband het nummer van het glazuur wat ook in de Excelsheet staat en wat dus ook overeenkomt met de sample. Elke grondstof wordt dan afgemeten op grammen (1 % is dan 0,1 gram) en in het juiste potje gedaan. Dat is ook weer gemakkelijk met het papiertje, met een zachte kwast veeg ik het schoon en in het potje. Omdat mijn weegschaal geschikt is voor zulke kleine hoeveelheden, kan ik ook precies voor 10 gram afmeten!

Heb ik alle potjes gevuld, dan maak ik het aan. Omdat ik geen lijmpoeder gebruik, gebruik ik Pehatine. 2 delen gedemineraliseerd water op 1 deel Pehatine. Met een kwast roer ik het en vul het met de Pehatine mengsel aan tot het dun genoeg is. In dit geval is de Pehatine de enige lijm die ik in de glazuur gebruik. Dan zeef ik het met een 80 mesh zeef over in een ander potje.

Let op! Met de waaierkwast roer ik als het ware de glazuur door de zeef heen. Alles op de kwast is nu ook fijn, ik maak hem niet schoon maar gebruik de kwast voor de andere kant van de zeef om al het overige wat daar nog op zit, ook in het nieuwe potje te kunnen doen. De rede waarom ik tussendoor niet de kwast schoonmaak is omdat alle ingrediënten nodig zijn. Met het afspoelen van de kwast, kan ik wel eens een klontje van het een en ander wegspoelen. Het onderstaande potje krijgt dan ook het plakbandje van het andere potje.

Dan stook ik de samples met het reliëf naar boven zodat lopers ook zichtbaar worden en documenteer de uitslag daarvan. In de eerder genoemde Excelsheet zet ik naast de recepten een kleine foto van de sample zelf. Ook die van de niet geslaagde samples. Geslaagde samples gaan naar een verzamelbox waar alleen geschikt voor productie samples in komen. De andere samples gaan in een verzamelbox waar we nog aan moeten werken. Ik kan je vertellen, van elke twee ladingen gaat er ongeveer één naar de “OK” box. Ik maak er minstens 6 per keer……

Aan de linkerkant zie je hoe ik ze bewaar.  De linkerbox zijn m`n samples, in het midden de goedgekeurde voor productie aardewerk en rechts de goedgekeurde voor productie steengoed. Deze manier van registratie doe ik sinds 2018. Daarvoor maakte ik proeven op tegels.