Spelen met oxides puur en alleen vermengt met wat gedemineraliseerd water en Pehatine levert heel mooi werk op. Wat ik het voordeel vind aan deze manier van werken, is dat je beeld er veel levendiger door wordt. Ik laat je een aantal beelden zien die ik zo bewerkt heb.

Gebruik wel handschoenen en het liefst een mondkapje voor dit werkje. Niet bij eten of drinken!

Oxide gaat snel liggen. Dat betekent dat je er een beetje mee moet spelen. Ga je over de bodem met je kwast of spons, dan heb je meer oxide wat dus een dikkere laag geeft. Ik roer de oxide regelmatig, zo blijft het een beetje zweven en hoef ik niet altijd over de bodem om wat aan m’n kwast/spons te hebben. Dat is het spel.... Gebruik in plaats van gewoon water, gedemineraliseerd water. Daar zit geen kalk in. Overal te verkrijgen.

Inside is gemaakt van fijn klei, zonder chamotte. Al mijn hoofden maak ik van fijne klei. De gaatjes zijn gemaakt met de haren van een straatbezem en staalborstel. De tegels zijn met een spons met ijzeroxide aangebracht afgewisseld met een spons met rutiel.

Eerst redelijk donker opgebracht en daarna met een schone spons zover schoongemaakt totdat het wat lichter was maar de gaatjes wel goed gevuld zijn. Zo krijg je diepte. De voegen zijn met mangaan na gekwast.

Daar zit wat meer werk in. Deze heb ik met de kwast dik opgezet, op de “boomschors” en weer afgewassen met de spons. Dit is zwarte ijzeroxide met daarna rode ijzeroxide op gesponst. De binnenkant en het gezicht zijn met rutiel gekwast en daarna egaal gedept , ook weer met een spons.

Hier zitten alleen maar oxides op, net zoals op het beeld "Inside". Omdat deze twee beelden hoog gebakken zijn, gaat de oxide zich verbinden aan de silica die ontstaat in klei als ze zo hoog gebakken wordt. We noemen dat "verglazen".

De plaat is “gewassen” met zwart ijzeroxide, maar niet te zwaar. Het blad is opgezet met chroomoxide (let op, giftig). De stammetjes zijn zwaar opgezet met mangaan. En dan nu de truc. Het eerste laag transparant mat glazuur is opgebracht met de kwast, daarna is deze gespoten. Zou ik gelijk gaan spuiten, dan zit de chroomoxide ook op de plaat. Immers, als het droog wordt, is het weer poeder en blaas je het (wel met enige kracht) overal waar je het niet hebben wil.

Het voordeel van het transparante glazuur is dat je , als je het niet buiten zet, het toch laag kan bakken. De oxide hecht zich aan de scherf doormiddel van de transparante glazuur. Dus toch veegvast, ook na de stook.

In deze is eerst de achtergrond, ook onder de schors, afgeplakt met schilders tape. Daarna heb ik met cobaltoxide en kwast de diepe lagen dekkend gezet. Daarna weer afgesopt met schoon water en spons. Dan heb ik er een matte laag opgezet. Daarna heb ik pas de tape verwijderd en de vorm zelf met transparant glanzend glazuur gespoten.

Ga je oxides op aardewerk doen, zorg dat er wat fritte (3110 of 1510,als er maar iets in zit) bij zit om het veegvast te maken, al is het maar een paar procent. Of zet er een transparante glazuur op. Niet alle kleien houden oxide goed vast op deze lage stook, zoals ik je al eerder vertelde.

Bij cobaltoxide moet je opletten dat je niet teveel laat zitten. Kobalt dekt snel. Koper heeft wel wat meer nodig maar daar is het gevaar dat als je te dik opzet, het koper gaat verbranden en dan krijg je een zwarte laag in plaats van een groene laag. Koper gaat in een gasoven ook koperkleurig worden omdat er geen zuurstof in de oven zit waardoor het koper niet verbrand.

Voor dit soort werk kun je geen carbonaten gebruiken, zoals kobaltcarbonaat of kopercarbonaat. Het is te verdund en bewerkt om er lekker mee te kunnen werken. In plaats van oxides kun je ook goed met pigmenten werken. Meng dat op dezelfde manier, met water en Pehatine of Arabische gum. Als het maar lijm is. Maar ook weer hier geldt, pigment hecht vaak ook niet op lage temperaturen. Ook hiervoor dus wat fritte gebruiken of transparante glazuur er over. Op hogere temperaturen hecht het wel goed.

Een aantal oxides, waaronder chroom, heeft last van sympathiebrand. Dat wil zeggen dat het mogelijk is ander werk te besmetten doordat de oxide gaat zweven door de oven.

Geschikte oxides zijn:

♦ ijzeroxide (zwart, rood, geel en paars)

♦ chroom (giftig en last van sympathiebrand)

♦ kobaltoxide

♦ koperoxide

♦ mangaanoxide

♦ rutieloxide

♦ nikkel (giftig)

♦ oker

♦ Alle soorten pigmenten, geschikt voor keramiek

Goed, ik wens je veel succes en laat de foto`s maar komen!